Το Σουληνάρι πριν το 1963, στον χώρο που βρισκόταν επί αιώνες πριν μετακινηθεί στην σημερινή του θέση.
Το παλιό Χωριό, γενέτειρα του πληθυσμού, προ της μεταφοράς του στη σημερινή θέση λεγόταν Σωληνάριον από τη μικρή αυτοσχέδια βρύση στη πηγή Κανελάκι. Μετά τη μεταφορά του στη σημερινή θέση επικράτησε αντί του "Χιλιοχώρια" που είναι το τοπωνύμιο της περιοχής να χρησιμοποιείται το ίδιο όνομα με μια μικρή, λόγω τοπικής διαλέκτου, παραλλαγή, δηλαδή Σουληνάρι. Όμως έτσι και αλλιώς το ετυμολογικό της λέξης, μας παραπέμπει υποχρεωτικά στην παλιά τοποθεσία η οποία βρίσκεται 2,5 χιλιόμετρα νοτιότερα. Το νέο χωριό βρίσκεται επί της Εθνικής οδού Καλαμάτας - Πύλου και απέχει από τις δύο πόλεις 35 και 16 χιλιόμετρα αντίστοιχα. Είναι συγκοινωνιακός κόμβος καθότι εκεί διασταυρώνεται και η εθνική οδός Σουληνάρι - Κρεμμύδια - Κορυφάσιο - Χώρα.
Το παλιό Σωληνάριον εγκαταλείφθηκε το έτος 1963, τα δε ερειπωμένα σπίτια του, μαρτυρούν τις μεταβολές που υπέστη το έδαφος από γεωλογικά φαινόμενα. Το νέο Σουληνάρι διακρίνεται για το ρυμοτομικό του σχέδιο το οποίο δίνει την εικόνα ενός σύγχρονου χωριού με συγκροτημένη εσωτερική δομή: πλατείες, δρόμους οικοδομές, Κοιμητήριο, Γυμναστήριο, Δημοτικό Σχολείο, Νηπιαγωγείο.κ.λ.π. Ένα μεγάλο κτήριο σχεδιασμένο για Κέντρο Ανοιχτής Προστασίας Ηλικιωμένων (ΚΑΠΗ) είναι έτοιμο προς λειτουργία. Η γεωγραφική του θέση δίνει εικόνα νησίδας μέσα σε ένα οροπέδιο καταπράσινο από σταφιδαμπέλους και ελαιώνες. Η ύδρευση κατεβαίνει από το παλιό χωριό δια φυσικής ροής. Λόγω θέσεως προσελκύει ξένους, από Αγγλία κυρίως, για μόνιμη κατοικία. Δέκα Αλβανικές οικογένειες για λόγους εργασίας έχουν εγκατασταθεί στο χωριό. Ο Χειμώνας του Σουληναρίου είναι αρκετά κρύος, το δε Καλοκαίρι λόγω υψομέτρου είναι από τα δροσερότερα χωριά του Νομού Μεσσηνίας
Τα κύρια χαρακτηριστικά του τοπίου του Σουληναρίου είναι οι λόφοι και βουνά που το περιτριγυρίζουν, τα αμπελοχώραφα, οι ελαιώνες, τα κουδουνίσματα αιγοπροβάτων, τα περάσματα αγρίων ζώων και ερπετών, αγριογούρουνων, λαγών, τσακαλιών, αλεπούδων, σκαντζόχοιρων, χελωνών, διαφόρων φιδιών, σμηνών πουλιών κλπ.
Στο εγκαταλειμμένο παλιό Σωληνάριον βλέπει κανείς τα ερειπωμένα παλιά πετρόχτιστα σπίτια, μερικά νέα εξοχικά πετρόχτιστα και τον δεσπόζοντα παλιό ενοριακό Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου . Χαρακτηριστικές εικόνες του παλιού χωριού περιγράφονται σε ποίημα υπό τον τίτλο "Ύμνος του Σωληναρίου" του Β.Α,Σαμέλη αφιερωμένο στο χωριό που δημοσιεύτηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2014 στην εφημερίδα Ελευθερία Καλαμάτας και αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα της Πύλου με την επωνυμία "Σουληνάρι το νέο χωριό του Δήμου Πύλου-Νέστορος". Νοτιοδυτικά του νέου Σουληναρίου σε απόσταση 500 μέτρων υψώνεται το βουνό ΑΪ-Λιας (αρχαίο Αιγάλεω). Το κωνοειδές σχήμα του παραπέμπει σε ηφαίστειο και το καθιστά σημείο αναφοράς της τοποθεσίας καθότι είναι ορατό από πολλά σημεία της Πελοποννήσου.
Γεωγραφικά και Γεωμορφολογικά το παλιό Σουληνάρι ανήκει στο νοητό τετράπλευρο που απαρτίζουν οι τέσσερεις κορυφές Πύλου,Μεθώνης, Φοινικούντας και Σουληναρίου Συγκεκριμένα το Σουληνάρι βρίσκεται σε κομβικό σημείο για την προς νότον παράκαμψη του ορεινού όγκου του Λυκοδήμου και τη μετάβαση στη θάλασσα Ακόμη το Σουληνάρι βρίσκεται σε θέση πρωτοβυζαντινή και πάνω στη μεσόγεια χερσαία οδό επικοινωνίας της περιοχής Πύλου-Μεσσήνης και Πύλου- Φοινικούντας.
0 Σχόλια