“Επειδή βρίσκεται σε εξέλιξη συστηματική προσπάθεια παραποίησης της πραγματικότητας από δημοσιογράφους, εκπροσώπους της κυβέρνησης και φορέων σε κανάλια και ραδιόφωνα, κάποια πραγματάκια για όσους δεν μένουν στη Θεσσαλία και ενδεχομένως δεν γνωρίζουν.
Όσοι είμαστε κάτοικοι Καρδίτσας, όταν ακούσαμε ότι επίκειται “φονική
καταιγίδα” ήμασταν σίγουροι ότι αυτή τη φορά δεν θα πλημμύριζε η πόλη,
όπως στον Ιανό, ότι και να γινόταν. Ξέραμε ότι οι ίδιοι πολιτικοί
άρχοντες δεν θα επέτρεπαν να συμβεί ξανά η ίδια καταστροφή στην ίδια
πόλη μέσα σε 3 χρόνια γιατί αυτό θα κατέστρεφε την πολιτική τους καριέρα
ενόψει αυτοδιοικητικών εκλογών. Ήμασταν σίγουροι ότι θα πνίξουν τα
χωράφια. Το ξέραμε, το ξέρανε και οι ίδιοι χωρίς αμφιβολία. Παρόλα αυτά
δεν μερίμνησαν να εκκενώσουν τα χωριά που σύμφωνα με το ανάγλυφο της
περιοχής, πανάθεμα κι αν το γνωρίζουν, βρίσκονται σε λεκάνες που θα
έσβηναν από το χάρτη, πριν ξεσπάσει το κακό.
Κι εδώ να σημειώσουμε ότι ο Παλαμάς δεν είναι χωριό, είναι κωμόπολη με κοντά 6000 ψυχές.
Αυτό που συνέβη δεν ήταν φυσική καταστροφή ήταν προμελετημένο έγκλημα.
Τα ελικόπτερα ξεκίνησαν να πετάνε εχθές το απόγευμα για να κάνουν εκκενώσεις παγιδευμένων στα χωριά. Δεν υπήρξαν καταιγίδες που τα εμπόδισαν να πετάξουν από το πρωί (Συρίγος, Κικίλιας). Υπήρξε ολιγωρία. Εχθές δεν έβρεξε καν… Και μη φαντάζεστε κανένα στόλο, μιλάμε για 3 ελικόπτερα, όχι Super Puma, όχι Chinnok. Μικρής χωρητικότητας, τύπου Huey… Οι άνθρωποι στιβάζονται σε ένα γυμναστήριο. Με τα ρούχα τους μόνο, κάποιοι έφτασαν ξυπόλυτοι. Ζητούσαν να φάνε κάτι γλυκό. Άδειοι από ενέργεια.
Αφήνω ασχολίαστη την απάντηση κάποιου από τους εκπροσώπους της πυροσβεστικής (όχι του Αρτοποιού), το πρωί στην ΕΡΤ που σε ερώτηση της δημοσιογράφου “αν γινόταν πόλεμος δεν θα πετούσαν;”, απάντησε “αυτά είναι άλλα ελικόπτερα”…
Το 112 έστελνε προχθές την ώρα της καταιγίδας, ξημερώματα, μηνύματα σωρηδόν να εγκαταλειφθούν τα υπόγεια και τα ισόγεια. Αλλά να φύγεις να πας που σε ένα χωριό με μόνο ισόγειες μονοκατοικίες όταν το νερό εισβάλλει από κάθε κατεύθυνση;
Υπάρχουν άνθρωποι παγιδευμένοι σε σπίτια, πάνω σε τραπέζια σε δώματα στέγες, λόφους, χωρίς τροφή και νερό, μουσκεμένοι μέχρι το κόκκαλο, χωρίς φάρμακα, με παιδιά και ηλικιωμένους. Αποτυπώθηκε ανάγλυφα στα social με δεκάδες μηνύματα αγωνίας από ανθρώπους που βρίσκονταν παγιδευμένοι ή γνώριζαν κάποιους που είχαν παγιδευτεί και ζητούσαν απεγνωσμένα βοήθεια. Μέχρι που, αργά το βράδυ, τελείωναν οι μπαταρίες στα κινητά.
Υπάρχουν μαρτυρίες ότι από κάμερες παρακολούθησης που τοποθετούνται για να παρακολουθούν ηλικιωμένους, φαίνεται ότι όταν μπήκαν τα νερά στα σπίτια οι άνθρωποι κοιμότανε. Πόσο να αντέξουν. Μετά διακόπηκε η μετάδοση.
Ακούγεται (από φίλο δημοσιογράφο) ότι υπάρχουν 700 αγνοούμενοι, μέχρι στιγμής θα συμπλήρωνα εγώ, δεν ακούγεται παράξενο δεδομένης της κατάστασης, θα ξεθάβουμε πτώματα από χαλάσματα και λάσπες για μήνες. Ποτέ δεν θα μάθει κανένας πόσοι ήταν. Θα φροντίσουν τα ΜΜΕ γι αυτό.
Ναι υπάρχει κλιματική κρίση. Ναι τα φαινόμενα είναι ακραία. Η
καταστροφή εκτείνεται από τα Τρίκαλα μέχρι τον Παγασητικό, είναι
ασύλληπτο να το σκέφτεσαι. 700.000 στρέμματα σε μία πρώτη εκτίμηση.
Ο
Συρίγος ισχυρίστηκε το πρωί στην ΕΡΤ ότι θα χρειαζόταν ο προϋπολογισμός
της Ελβετίας για να αντιμετωπιστεί το φαινόμενο. Μπορεί να έχει και
δίκιο.
Ποιος μπορεί να ισχυριστεί όμως ότι αν ολοκληρωνόταν εγκαίρως
τα αντιπλημμυρικά έργα η καταστροφή δεν θα περιοριζόταν στα 300 –
400.000 στρέμματα; Και σε 10 – 20 λιγότερα κατεστραμμένα χωριά;
Όταν χτίζεις/αγοράζεις ένα σπίτι ζητάς και 1-2 παιδικά δωμάτια. Δεν έχεις ακόμα παιδιά, δεν ξέρεις αν θα κάνεις ποτέ 1,2,5,15. Όμως σχεδιάζεις και προβλέπεις.
Όταν έχεις την εμπειρία του ΙΑΝΟΥ πριν από μόλις 3 χρόνια, με ποια πρόβλεψη για το μέλλον έκανες σχεδιασμό για να προστατέψεις μία ολόκληρη περιφέρεια; Μπορείς να ισχυρίζεσαι ότι αιφνιδιάστηκες από μία κλιματική κρίση που την κουβεντιάζουμε κοντά 20 χρόνια τώρα και σου έχει δείξει ήδη τα δόντια της; Κι αν ναι μέχρι πότε;”
Από Stavrou Lalou
Via Christos Martzos
0 Σχόλια